Οι κιρσοί είναι μια ασθένεια που επηρεάζει περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, που είναι αρκετά. Από αυτή την άποψη, η θεραπεία αυτής της παθολογίας απαιτεί σύγχρονες και αποτελεσματικές λύσεις.
Η ιατρική αναπτύσσεται, εμφανίζονται σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης των κιρσών, οι οποίες είναι όλο και λιγότερο τραυματικές και επεμβατικές, γεγονός που συμβάλλει στην ταχεία αποκατάσταση του ασθενούς. Τέτοιες διαδικασίες γίνονται σε κλινικές.
Πώς αντιμετωπίζονταν οι κιρσοί στο παρελθόν;
Το πρόβλημα των κιρσών συνόδευε την ανθρωπότητα από τη στιγμή που (ο άνθρωπος) έγινε όρθιος. Είναι γνωστό ότι ούτε ένα είδος άλλων θηλαστικών δεν πάσχει από αυτή την παθολογία, επομένως οι άνθρωποι αγωνίζονται εδώ και πολύ καιρό, για παράδειγμα:
- Υπάρχει μια ζωγραφιά σε σπήλαιο που βρέθηκε στην έρημο Σαχάρα που απεικονίζει ανθρώπους με δεμένα πόδια και ο πίνακας είναι περίπου 5. 000 ετών.
- Στα ευρεθέντα ιατρικά χειρόγραφα της Αιγύπτου υπάρχουν πληροφορίες ότι δεν είναι απαραίτητο να αγγίξετε τις διεσταλμένες φλέβες κάτω από το δέρμα, αλλά πολλοί θεραπευτές εξακολουθούσαν να πειραματίζονται στις συζύγους των Φαραώ - καυτηρίασαν τις άρρωστες φλέβες.
- Οι Ινδοί της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής χρησιμοποιούσαν φαρμακευτικά βότανα, ιδιαίτερα τον αμάρανθο, για τη θεραπεία των κιρσών.
- Πληροφορίες για αυτή την παθολογία υπάρχουν και στα έργα των Ελλήνων (Ιπποκράτης, Ηρόφιλος και Ερασίστρατος). Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ο πρώτος από αυτούς τους γιατρούς ανέπτυξε τόσο συντηρητικές όσο και χειρουργικές μεθόδους θεραπείας.
- Ο Ρωμαίος επιστήμονας Celsus χρησιμοποίησε ειδικά άγκιστρα για την καταπολέμηση της παθολογίας (είναι ενδιαφέρον ότι οι συσκευές εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα για τη σύγχρονη θεραπεία των κιρσών, ιδίως με τη μίνι φλεβεκτομή).
- Όσο για την Κίνα, συνηθιζόταν να καταπολεμούνται τα άρρωστα αιμοφόρα αγγεία με τη βοήθεια βδέλλων, βελονισμού και καυτηριασμού.
- Στην Ιαπωνία, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στη συντηρητική θεραπεία.
- Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μεσαίωνας ονομάζεται "σκοτεινός", καθώς στην Ευρώπη υπήρχαν πολλές απαγορεύσεις που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις ("παρέμβαση στις υποθέσεις του Θεού") και οι προσβεβλημένες φλέβες, κατά κανόνα, απλώς καυτηριάστηκαν.
- Ταυτόχρονα, η ιατρική αναπτύχθηκε ενεργά στη Μέση Ανατολή - για παράδειγμα, ο διάσημος γιατρός Avicenna έδεσε σφιχτά τα άρρωστα αγγεία (που σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για πρόληψη ή αποκατάσταση).
- Η Αναγέννηση, η Νέα Εποχή - όλα αυτά είναι μια περίοδος ανακαλύψεων, συμπεριλαμβανομένης της ιατρικής. Οι γιατροί μελετούν όλο και περισσότερο τις αρχές της φλεβικής κυκλοφορίας. Οι επιστήμονες αναπτύσσουν διάφορες χειρουργικές μεθόδους, μερικές από τις οποίες χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα, ενώ δημιουργούνται νέες μέθοδοι στείρας απολίνωσης των φλεβών.
Τον 20ο αιώνα άρχισε να μελετάται η διαδικασία με λέιζερ και δημιουργήθηκαν νέες, πιο αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται ακόμα, χωρίς να σταματήσει ούτε λεπτό. Φυσικά, ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι κιρσοί τώρα διαφέρει σημαντικά από τον τρόπο που ήταν στην αρχαιότητα.
Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης των κιρσών
Οι νεότερες μέθοδοι θεραπείας των κιρσών είναι η εξάλειψη και η πήξη διαφόρων τύπων - αυτοί είναι οι λιγότερο τραυματικοί χειρισμοί. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε ορισμένους τύπους σύγχρονων μεθόδων καταπολέμησης των κιρσών.
Ενδοφλεβική πήξη με λέιζερ
Μπορείτε συχνά να βρείτε το συντομευμένο όνομα αυτής της μεθόδου - EVLC. Η αρχή λειτουργίας είναι η εξής: ένας οδηγός φωτός λέιζερ, ο οποίος θερμαίνει το αίμα, τοποθετείται στην κοιλότητα της πάσχουσας φλέβας. Ως αποτέλεσμα, τα αγγεία σφραγίζονται και για κάποιο χρονικό διάστημα η φλέβα μετατρέπεται σε συνδετικό ιστό. Η ίδια η διαδικασία διαρκεί 20-30 λεπτά, μετά από τα οποία μπορεί να χρειαστεί να φορέσετε μόνο ειδικά πλεκτά για 40-60 λεπτά. Περαιτέρω συντηρητική και συμπιεστική θεραπεία καθορίζεται από τον γιατρό με βάση το ιατρικό ιστορικό. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί και στα δύο κάτω άκρα.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της σύγχρονης μεθόδου θεραπείας των κιρσών είναι:
- Διάρκεια - μόνο 20-30 λεπτά.
- ο χειρισμός δεν απαιτεί κοπή, εφαρμογή ή αφαίρεση ραμμάτων, καθώς η διαδικασία πραγματοποιείται μέσω παρακέντησης.
- ανώδυνη (που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία) και ασφάλεια.
- γρήγορη ανάρρωση (μπορείτε να επιστρέψετε στην κανονική σας ζωή την ημέρα της διαδικασίας).
- ελάχιστο τραύμα, εξαιρετική αισθητική εμφάνιση μετά από παρέμβαση.
Ωστόσο, η μέθοδος θεραπείας έχει επίσης αντενδείξεις, όπως:
- παχυσαρκία στα πόδια?
- διαταραχή της πήξης του αίματος?
- ακραίο στάδιο της νόσου, για παράδειγμα, έντονη διαστολή της φλέβας, η οποία μπορεί να απαιτεί χειρουργική επέμβαση ή συνδυαστική θεραπεία.
- σοβαρή αθηροσκλήρωση των αρτηριών των κάτω άκρων, η οποία απαιτεί ειδική προσέγγιση.
- δυσανεξία στα αναισθητικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην EVLT.
- περίοδος εγκυμοσύνης και γαλουχίας ·
- βαθιά φλεβική θρόμβωση στην οξεία φάση.
- φλεγμονή στο σημείο της βλάβης.
Επιπλέον, το EVLT συνήθως δεν συνταγογραφείται εάν ο ασθενής δεν μπορεί να κινηθεί ενεργά μετά τη χειραγώγηση ή εάν έχει ασθένεια που καθιστά αδύνατη τη χρήση ειδικών καλτσών για την αποφυγή μώλωπες ή οποιωνδήποτε επιπλοκών.
Εξάλειψη ραδιοσυχνοτήτων
Ένας άλλος μη χειρουργικός σύγχρονος τύπος θεραπείας για τους κιρσούς είναι η εξάλειψη με ραδιοσυχνότητες ή RFO. Η θεραπεία πραγματοποιείται με τη χρήση γεννήτριας ραδιοσυχνοτήτων. Έτσι, τα ηχητικά κύματα εισέρχονται μέσω ειδικού καθετήρα με ακτινοβολία, η οποία θερμαίνει και στη συνέχεια στενεύει τα τοιχώματα του αγγείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η φλέβα είναι πλήρως σφραγισμένη · μετά τη διαδικασία, αρκεί να επεξεργαστείτε το σημείο χειραγώγησης με αντισηπτικό και να εφαρμόσετε έναν αποστειρωμένο επίδεσμο. Η ιδιαιτερότητα αυτής της μεθόδου είναι ότι η διαδικασία μπορεί να συνταγογραφηθεί για καρδιακές και νεφρικές παθήσεις, και όχι μόνο για κιρσούς.
Το RFO έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
- ανώδυνη (χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία κατά την εφαρμογή), καθώς και ασφάλεια.
- διάρκεια όχι μεγαλύτερη από 40 λεπτά.
- ορατά αποτελέσματα μετά από μόλις 7 ημέρες.
- ελάχιστο τραύμα, εξαιρετική αισθητική εμφάνιση.
- πλήρης "προσκόλληση" των αιμοφόρων αγγείων.
- υψηλής απόδοσης;
- τη δυνατότητα χρήσης αυτής της μεθόδου εάν ο ασθενής έχει άλλες ασθένειες.
- δεν απαιτείται πρόσθετη χειρουργική επέμβαση.
Υπάρχουν επίσης αντενδείξεις για τη χρήση αυτής της διαδικασίας. Ανάμεσα τους:
- φλεγμονώδης διαδικασία στο σημείο της βλάβης.
- μολυσματικές και ιογενείς παθολογίες.
- εγκυμοσύνη και θηλασμός?
- φλεβική θρόμβωση?
- σοβαρή αθηροσκλήρωση των αρτηριών των κάτω άκρων - όπως ήδη αναφέρθηκε, αυτή η παθολογία απαιτεί χειρουργική επέμβαση.
- αλλεργική αντίδραση στα αναισθητικά που θα χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Επιπλέον, αντένδειξη είναι η περίσταση όταν ο ασθενής έχει παθολογία που του απαγορεύει να φοράει κάλτσες συμπίεσης.
Εξάλειψη ατμού
Αυτή η μέθοδος είναι μια από τις νεότερες στην ιστορία της ιατρικής. Η λεγόμενη «έγχυση ατμού» συνδυάζει EVLT και RFO. Είναι το λιγότερο επεμβατικό -σε σύγκριση με άλλα- και θεωρείται το πιο ευέλικτο από όλα σήμερα. Όπως και με τις διαδικασίες που περιγράφονται παραπάνω, η εξάλειψη με ατμό δεν απαιτεί πρόσθετη νοσηλεία.
Το πιο ευχάριστο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι η δυνατότητα χρήσης της σε οποιοδήποτε στάδιο - οι πολύ βαθιές φλέβες μπορούν να αντιμετωπιστούν με αυτό το είδος παρέμβασης. Γεγονός είναι ότι ο ατμός διεισδύει πολύ γρήγορα και χωρίς ειδικά εμπόδια στα αγγεία, γεμίζοντας τυχόν στροφές στις φλέβες.
Η αρχή της μεθόδου είναι η εξής: το νερό υπό πίεση αντλείται σε ένα σωλήνα, ο οποίος θερμαίνεται με ηλεκτρικό ρεύμα, και έτσι το νερό αλλάζει τη δομή του, μετατρέπεται σε ατμό, ο οποίος εισέρχεται στο δοχείο, όπου μετατρέπεται και πάλι σε νερό. ενώ τα αγγειακά τοιχώματα απορροφούν τη θερμότητα που παράγεται από τόσο απλό χειρισμό.
Όπως οι διαδικασίες που περιγράφονται παραπάνω, αυτός ο χειρισμός επίσης δεν διαρκεί πολύ. Ο ασθενής αναρρώνει γρήγορα, και αφού ολοκληρώσει τη διαδικασία και φορέσει κάλτσες συμπίεσης για 30-40 λεπτά, μπορεί να επιστρέψει στον συνήθη τρόπο ζωής του.
Μηχανοχημική εξάλειψη
Συνδυάζει μηχανική επίδραση στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και θεραπεία του ασθενούς με χημικά. Μετά από μια μικρή παρακέντηση, τοποθετείται ειδικός καθετήρας στο σημείο της βλάβης. Με τη βοήθειά του, εισάγεται μια συσκευή που καταστρέφει τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα να τα σφραγίζει. Ο χειρισμός πραγματοποιείται στην εσωτερική επιφάνεια της φλέβας και επομένως δεν απαιτεί τη χρήση αναισθητικών. Στο τέλος της διαδικασίας, το σημείο της παρακέντησης καλύπτεται με έναν αποστειρωμένο επίδεσμο ή χαρτοπετσέτα. Επιπλέον, ο ασθενής πρέπει να φορά κάλτσες συμπίεσης για 30-40 λεπτά.
Δεδομένου ότι η εξάλειψη δεν απαιτεί αναισθησία, αυτή η μέθοδος μπορεί να ενδείκνυται εάν ο ασθενής έχει δυσανεξία στα αναισθητικά. Συνιστάται επίσης σε άτομα με χαμηλό ουδό πόνου. Επιπλέον, αυτή η διαδικασία μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί εάν ο ασθενής έχει τροφικά έλκη.
Γρήγορη αποκατάσταση, δυνατότητα επιστροφής σε κανονικό τρόπο ζωής το συντομότερο δυνατό, ελάχιστοι περιορισμοί κατά την περίοδο αποκατάστασης - όλα αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της παραπάνω μεθόδου θεραπείας. Το πλεονέκτημα της μηχανοχημικής εξάλειψης είναι ο μειωμένος κίνδυνος μόλυνσης λόγω ελάχιστου τραύματος.
Εξάλειψη κόλλας
Μια άλλη διαδικασία που μπορεί να συνιστάται σε ασθενείς με κιρσούς ονομάζεται εξάλειψη κόλλας. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μετά την ολοκλήρωση της χειραγώγησης δεν χρειάζεται να φοράτε ειδικά πλεκτά.
Όπως και οι άλλες μέθοδοι που περιγράφονται παραπάνω, αυτή η μέθοδος δεν απαιτεί τομές: μια ειδική κόλλα εγχέεται στον αυλό του πάσχοντος αγγείου, η οποία σφραγίζει τα εσωτερικά τοιχώματα και ανακατευθύνει την κυκλοφορία του αίματος μέσω υγιών φλεβών.
Αυτή η μέθοδος θεραπείας μπορεί να συνταγογραφηθεί σε ασθενείς που έχουν μια επιπλοκή από κιρσούς (κατά κανόνα, είναι σαφώς ορατή στο κάτω πόδι). Η παρέμβαση γίνεται και για ασθενείς με μεγάλη διάμετρο των προσβεβλημένων φλεβών (σε αντίθεση με τις μεθόδους που περιγράφονται παραπάνω).
Ποια από τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης των κιρσών είναι η πιο αποτελεσματική;
Όλες οι παραπάνω μέθοδοι θεραπείας των κιρσών είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, αλλά καθεμία από αυτές έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, στα οποία συνιστάται μια συγκεκριμένη διαδικασία για έναν συγκεκριμένο ασθενή. Εάν ένα άτομο αντενδείκνυται να φορά κάλτσες συμπιεστή και/ή έχει κάποιες επιπλοκές από κιρσούς, θα του συνταγογραφηθεί εξάλειψη κόλλας. Εάν υπάρχει πιθανή αλλεργική αντίδραση σε οποιοδήποτε αναισθητικό, ένας εξειδικευμένος ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει μηχανοχημική εξάλειψη.
Επίσης, τα κριτήρια για την επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου αντιμετώπισης των κιρσών είναι τα εξής:
- Ασφάλεια, απουσία ανεπιθύμητων αντιδράσεων.
- Αποδοτικότητα.
- Διάρκεια αποθήκευσης του αποτελέσματος.
Το τελευταίο σημείο αξίζει να μιλήσουμε ξεχωριστά, καθώς αυτό το κριτήριο είναι πολύ ενδεικτικό μιας από τις αναλύσεις που βασίζονται στα αποτελέσματα 119 μελετών που συνέκριναν RF, χειρουργική επέμβαση, σκληροθεραπεία και EVLT.
Ως αποτέλεσμα, αυτά τα αποτελέσματα (δείκτες σε ποσοστά) δείχνουν ότι:
- 5 χρόνια μετά τη διαδικασία, η αποτελεσματικότητα του EVLT αυξάνεται από 92, 9 σε 95, 4. Σε σύγκριση με το RFO, η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου μειώνεται σε 5 χρόνια από 88, 9 σε 79, 9.
- Όσον αφορά τα αποτελέσματα της χειρουργικής επέμβασης, η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου μειώνεται από 80, 4 σε 75, 7 σε διάστημα 5 ετών. Στην τελευταία περίπτωση, πάνω από 5 χρόνια μπορείτε επίσης να δείτε μείωση της αποτελεσματικότητας της σκληροθεραπείας από 82, 1 σε 73, 5, ωστόσο, διαδικασίες όπως, για παράδειγμα, η χειρουργική επέμβαση συνήθως συνταγογραφούνται σε περιπτώσεις όπου είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας κιρσοί.
Από τη μελέτη μπορούμε ξεκάθαρα να συμπεράνουμε ότι σήμερα η πιο προοδευτική και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης των κιρσών είναι η EVLT, αφού, σε αντίθεση με άλλες μεθόδους με τις οποίες έγινε η σύγκριση, η αποτελεσματικότητά της αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και όχι το αντίστροφο μειώνεται. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κλινικές πραγματοποιούν όλες τις διαδικασίες που υποδεικνύονται στο άρθρο που μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενή στη θεραπεία των κιρσών.