Κιρσοί

Κιρσοί- αυτή είναι μια παθολογία που επηρεάζει τα αγγεία των κάτω άκρων και με μια δυσμενή πορεία της νόσου, είναι πιθανές διάφορες επιπλοκές. Αυτά μπορεί να είναι σχετικά ακίνδυνα συμπτώματα, όπως αίσθημα κόπωσης, πόνος και πρήξιμο στα πόδια ή να φτάσουν σε τρομερές συνέπειες όπως θρόμβωση και τροφικά έλκη.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η διάγνωση των κιρσών των κάτω άκρων συμβαίνει σχεδόν σε κάθε 4-5 ενήλικες. Επί του παρόντος, εξακολουθεί να θεωρείται μια από τις πιο κοινές παθολογίες στον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια, έχει σημειωθεί σημαντική αναζωογόνηση του συνόλου των ασθενών με αυτή την παθολογία - περισσότερο από το 80% των περιπτώσεων ταιριάζουν στην ηλικία των 30-50 ετών και εμφανίζονται ακόμη και σε εφήβους.

Αιτίες κιρσών

Οι γυναίκες κινδυνεύουν κυρίως να αναπτύξουν κιρσούς. Αυτό οφείλεται σε πολλά φυσιολογικά χαρακτηριστικά του γυναικείου σώματος ταυτόχρονα:

• Πρώτα απ 'όλα, πρόκειται για ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν σε διαφορετικές περιόδους της ζωής και οδηγούν σε εξασθένηση του φλεβικού δικτύου και των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό, την εμμηνόπαυση. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο όγκος του αίματος αυξάνεται έως και 30%, και η αναπτυσσόμενη μήτρα συμπιέζει τα αγγεία της μικρής λεκάνης, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη φυσιολογική φλεβική εκροή. Μετά τον τοκετό, η κατάσταση ομαλοποιείται μόνο εν μέρει, καθώς παραμένουν αλλαγές στη δομή των βαθιών φλεβών. Εξ ου και τέτοια θλιβερά στατιστικά στοιχεία: μετά τον πρώτο τοκετό, κάθε τρίτη ή τέταρτη γυναίκα αντιμετωπίζει εκδηλώσεις κιρσών. Μετά το δεύτερο - ήδη κάθε δευτερόλεπτο.
• Επιπλέον, οι κιρσοί αναπτύσσονται λόγω γενετικής προδιάθεσης. Δηλαδή, εάν οι συγγενείς στη γυναικεία γραμμή είχαν προβλήματα με τα αιμοφόρα αγγεία, τότε υπό την επίδραση αρνητικών παραγόντων, αυτή η ασθένεια θα εκδηλωθεί αργά ή γρήγορα. Ωστόσο, ακόμα κι αν υπάρχει προδιάθεση για αυτή την ασθένεια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχετε πραγματικά κιρσούς. Η γενετική μπορεί να λειτουργεί ή να μην λειτουργεί, αλλά θα είστε πάντα σε κίνδυνο.
• Συχνά οι κιρσοί εμφανίζονται και υπό την επίδραση εξωτερικών παραγόντων λόγω των ιδιαιτεροτήτων της καθημερινότητας. Στην ανάπτυξή του οδηγούν επίσης η μακροχρόνια καθιστή και όρθια εργασία, τα συνεχή φορτία με άρση βαρών, το υπερβολικό βάρος, η ανθυγιεινή διατροφή και ο καθιστικός τρόπος ζωής.

Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες υποφέρουν από αγγειακά προβλήματα σε μεγαλύτερο βαθμό, το αρσενικό μισό μπορεί επίσης να εμφανίσει κιρσούς. Το υπερβολικό βάρος, ο καθιστικός τρόπος ζωής και τα φορτία ισχύος με την άρση βαρών σε τακτική βάση μπορεί να οδηγήσουν σε παθολογία.

Στάδια κιρσών

Υπάρχει μια ταξινόμηση ασθενειών, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν διάφορα στάδια κιρσών: από το μηδέν έως το πιο σοβαρό. Στο μηδενικό επίπεδο, δεν υπάρχουν ακόμη εξωτερικά σημάδια της νόσου, αλλά το άτομο αισθάνεται ένα αίσθημα βάρους, εμφανίζεται ελαφρύ πρήξιμο μέχρι το τέλος της ημέρας. Ως εκ τούτου, πολλοί αναφέρονται στους κιρσούς ως ένα δυσάρεστο καλλυντικό ελάττωμα.

Μάλιστα, οι κιρσοί ταξινομούνται ως μια ομάδα σοβαρών καρδιαγγειακών παθολογιών, που στο μέλλον θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών, περιορίζοντας τη ζωτική δραστηριότητα.

Συμβατικά, τα συμπτώματα των κιρσών χωρίζονται σε διάφορα στάδια, τα οποία δείχνουν την παραμέληση της παθολογίας:

1. Πρώτον, εμφανίζεται δυσφορία - συνεχής πόνος και «βαρύτητα» των ποδιών, πρήξιμο των ποδιών και των αστραγάλων μέχρι το τέλος της ημέρας και της νύχτας κράμπες στα πόδια. Συχνά στο τέλος της ημέρας, σημάδια από κάλτσες και παπούτσια είναι ορατά στο δέρμα. Ταυτόχρονα, το φλεβικό σχέδιο στο δέρμα γίνεται πιο αισθητό και σε ορισμένα σημεία εμφανίζονται φλέβες αράχνης. Μερικές φορές στην εμφάνιση τα πόδια παραμένουν ίδια, αλλά τα δυσάρεστα συμπτώματα προχωρούν καθημερινά.
2. Στο δεύτερο στάδιο, οι φλέβες παίρνουν ήδη την εμφάνιση χαρακτηριστική των κιρσών - αρχίζουν να προεξέχουν πάνω από το δέρμα, σχηματίζοντας ολόκληρα σμήνη και οζίδια. Με την πρόοδο «διογκώνονται» προς τα έξω όλο και περισσότερο, αποκτούν γαλαζομαύρο χρώμα.
3. Στο τρίτο στάδιο, ο τροφισμός των ιστών επιδεινώνεται. Η ξηρότητα και η ωχρότητα του δέρματος των ποδιών προστίθενται στο συνεχές πρήξιμο και το βάρος στα πόδια, οι κράμπες εμφανίζονται ήδη όχι μόνο τη νύχτα, αλλά και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μερικές φορές εμφανίζεται εξάνθημα και κνησμός στην πληγείσα περιοχή.
4. Στο τελευταίο στάδιο, σε όλα τα παραπάνω συμπτώματα των κιρσών προστίθενται φλεγμονώδεις διεργασίες του δέρματος και των αιμοφόρων αγγείων. Σε σημεία όπου συσσωρεύεται μεγάλος αριθμός διογκωμένων φλεβών, εμφανίζονται μη επουλωτικά τροφικά έλκη. Επιπλέον, είναι δυνατό να προσκολληθεί θρομβοφλεβίτιδα ή δευτερογενής λοίμωξη.

Εάν ο ασθενής δεν λάβει μέτρα, τότε η ασθένεια θα προχωρήσει. Και αν στα αρχικά στάδια είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθούν τα δυσάρεστα συμπτώματα και η ανάπτυξη κιρσών, τότε στα μεταγενέστερα στάδια μπορεί να απαιτηθεί σοβαρή χειρουργική θεραπεία.

Ποιες είναι οι θεραπείες για τους κιρσούς;

Οι γιατροί εδώ και καιρό αναζητούσαν τρόπους για να απαλλαγούν από τους κιρσούς. Με τον καιρό, διαπιστώθηκε ότι εάν αφαιρούνταν οι διεσταλμένες φλέβες, η κυκλοφορία του αίματος στα άκρα θα παρέμενε σε φυσιολογική κατάσταση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της νόσου προσβάλλονται κυρίως αγγεία που δεν περιβάλλονται από μύες και βρίσκονται στην επιφάνεια του σώματος. Επομένως, όταν «αποσυνδέονται» από το κυκλοφορικό σύστημα, οι τροφικές λειτουργίες εκτελούνται από ένα δίκτυο αγγείων που βρίσκονται στο βαθύ στρώμα των ποδιών και των μηρών.

Επιπλέον, τον 20ο αιώνα, αναπτύχθηκε μια σειρά από φάρμακα που αναστέλλουν την ανάπτυξη της νόσου. Ως εκ τούτου, σήμερα χρησιμοποιούνται δύο τύποι θεραπείας - συντηρητική και χειρουργική. Σε ορισμένες περιπτώσεις συνδυάζονται. Επομένως, το τελικό πρόγραμμα θεραπείας εξαρτάται από τα ατομικά χαρακτηριστικά του ασθενούς και την παραμέληση.

Ποια είναι η συντηρητική μέθοδος θεραπείας;

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν εμφανίζονται κιρσοί, δεν είναι πλέον δυνατή η πλήρης ανάκαμψη από αυτή την ασθένεια.

Η παθολογική διαδικασία δεν μπορεί να αντιστραφεί και οι δομικές αλλαγές στα αγγεία δεν θα επιστρέψουν στην αρχική τους κατάσταση, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να επιβραδυνθεί σημαντικά η εξέλιξή της και να εξαλειφθούν εν μέρει τα δυσάρεστα συμπτώματα.

Επομένως, συντηρητική τεχνική ενδείκνυται στα αρχικά στάδια της νόσου, όταν δεν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση ή υπάρχουν αντενδείξεις για την επέμβαση. Για αυτό ανατίθενται τα εξής:

• Λήψη φαρμάκων, των λεγόμενων phleboprotectors. Τα παρασκευάσματα για χορήγηση από το στόμα καταπολεμούν κυρίως τις αιτίες της εμφάνισης - αυξάνουν τον τόνο του φλεβικού δικτύου, βελτιώνουν τη ροή του αίματος στους ιστούς, αποκαθιστούν τη λειτουργία της βαλβίδας και σταματούν τις διεργασίες φλεγμονής. Ταυτόχρονα, μαζί με τα venotonics, συνταγογραφούνται φάρμακα που θα μειώσουν το ιξώδες του αίματος και θα χρησιμεύσουν ως πρόληψη των θρόμβων αίματος.
• Εκτός από την εσωτερική πρόσληψη δισκίων, συνταγογραφούνται αλοιφές και γέλες βενοτονικών. Αποσκοπούν στην ανακούφιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων στα πόδια - βαρύτητα, πόνο και πρήξιμο. Κατά κανόνα, τέτοια φάρμακα συνδυάζουν ένα δροσιστικό αποτέλεσμα, αντιφλεγμονώδες και αναλγητικό αποτέλεσμα.
• Η ουσία της θεραπείας συμπίεσης περιορίζεται στη συνεχή χρήση καλτσών συμπίεσης (κάλτσες) και ελαστικών επιδέσμων. Σε αυτή την περίπτωση, το υλικό αναλαμβάνει τη μυϊκή λειτουργία. Συμπιέζει τα αγγεία, λόγω των οποίων η ροή του αίματος ομαλοποιείται στην κατακόρυφη κατεύθυνση και πηγαίνει στην καρδιά. Με τη συνεχή χρήση προϊόντων συμπίεσης βελτιώνεται σημαντικά η ευεξία των ασθενών. Επιπλέον, συνταγογραφείται χωρίς αποτυχία μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, για έγκυες γυναίκες με κιρσούς.
• Όταν εμφανίζονται τροφικά έλκη στα τελευταία στάδια των κιρσών, εφαρμόζονται τοπικά μέτρα. Αυτά περιλαμβάνουν επιδέσμους, συστηματική χρήση αντιβιοτικών, αντιισταμινικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Μόνο ένας έμπειρος φλεβολόγος μπορεί να επιλέξει ένα σχήμα συντηρητικής θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των εσωρούχων συμπίεσης. Εδώ είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη όχι μόνο η πορεία της νόσου, αλλά και η παρουσία μεμονωμένων αντενδείξεων, η κατάσταση του ασθενούς.

Θεραπεία με χειρουργικές μεθόδους

Δεδομένου ότι τα παραμορφωμένα αγγεία με κατεστραμμένες βαλβίδες δεν μπορούν πλέον να αποκατασταθούν, οι φλεβολόγοι χρησιμοποιούν μια ποικιλία χειρουργικών τεχνικών για την αφαίρεσή τους. Το θέμα είναι να «απενεργοποιήσετε» την παραμορφωμένη φλέβα από το γενικό κυκλοφορικό σύστημα και να την αφαιρέσετε. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους:

1. Η κλασική μέθοδος χειρουργικής θεραπείας είναι η φλεβεκτομή. Αφαιρείται χειρουργικά, γίνεται επίδεσμος και αφαιρείται από το σώμα. Μια τέτοια επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία για 1-2 ώρες, ενώ ουλές μεγέθους έως 5 mm παραμένουν στα πόδια. Μια τέτοια διαδικασία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε στεφανιαία νόσο, σε μεγάλη ηλικία, παρουσία σοβαρών μολυσματικών ασθενειών και στο δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης λόγω του τραύματός της.
2. Ένας πιο ήπιος τρόπος για την αφαίρεση των κιρσών είναι η πήξη με λέιζερ των διεσταλμένων φλεβών. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μια επιρροή από το εσωτερικό: ένα ηλεκτρόδιο με ακτινοβολία λέιζερ εισάγεται σε αυτό. Κάτω από τέτοια επίδραση, τα τοιχώματα των αγγείων θερμαίνονται και κολλάνε μεταξύ τους, διακόπτοντας έτσι τη ροή του αίματος και με την πάροδο του χρόνου συρρικνώνεται και υποχωρεί τελείως.
3. Μια άλλη μέθοδος χαμηλού τραυματισμού είναι η σκληροθεραπεία. Ένα ειδικό σκληρυντικό φάρμακο που μοιάζει με μικροαφρό εγχέεται στην προβληματική φλέβα. Υπό την επιρροή του, σφραγίζεται και βαθμιαία μεγαλώνει. Αυτή η διαδικασία είναι αρκετά γρήγορη και εντελώς ατραυματική, καθώς διαρκεί περίπου 20 λεπτά για να ολοκληρωθεί και δεν απαιτείται αναισθησία.
4. Ανάλογα με τον τύπο του λέιζερ, γίνεται πήξη ραδιοσυχνοτήτων. Μόνο αντί για έκθεση με λέιζερ, χρησιμοποιείται διαφορετικός τύπος ενέργειας. Το πλεονέκτημα είναι ότι πραγματοποιείται ακόμη και σε προχωρημένες περιπτώσεις, όταν έχουν ήδη εμφανιστεί τροφικά έλκη και υπάρχουν άλλες δερματικές βλάβες.

Προληπτικά μέτρα για τον έλεγχο της νόσου

Με τη βοήθεια επεμβάσεων και φαρμακευτικής αγωγής, επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα, αλλά όταν επιστρέψετε στον κανονικό τρόπο ζωής σας και στην έλλειψη πρόληψης, η ασθένεια θα επανέλθει στην ίδια κατάσταση. Επομένως, τόσο με την παρουσία των πρώτων συμπτωμάτων των κιρσών όσο και σε σοβαρές περιπτώσεις, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα προληπτικά μέτρα, καθώς θα σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου:

• Προσέξτε το βάρος σας και προσπαθήστε να το διατηρήσετε φυσιολογικό. Δεδομένου ότι με το υπερβολικό βάρος, το φορτίο στα πόδια αυξάνεται, και ως εκ τούτου στα αγγεία. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ισορροπήσετε τη διατροφή, να τρώτε πιο υγιεινά τρόφιμα, να εγκαταλείψετε τις κακές συνήθειες.
• Μην ξεχνάτε τη σωματική δραστηριότητα: όσο περισσότερες κινήσεις κάνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας, τόσο πιο συχνά «αντλείτε» αίμα μέσα από τις φλέβες και εκπαιδεύετε τα αγγεία. Επομένως, όταν κάνετε καθιστική ζωή, κάντε διαλείμματα με μίνι ασκήσεις, μην σταυρώνετε τα πόδια σας, ανεβείτε τις σκάλες και προσθέστε κατάλληλες προπονήσεις στο πρόγραμμα σας (γιόγκα, εξοπλισμός άσκησης, σκανδιναβικό περπάτημα, θεραπεία άσκησης, κολύμπι, σκι). Ταυτόχρονα, αξίζει να αποκλειστεί η ενασχόληση εκείνων των αθλημάτων όπου υπάρχει μεγάλο φορτίο στα πόδια.
• Προσεγγίστε κριτικά την επιλογή παπουτσιών και ρούχων για κάθε μέρα. Τα ρούχα δεν πρέπει να περιορίζουν την κίνηση και να συμμορφώνονται πλήρως με την προβλεπόμενη δραστηριότητα. Αποφύγετε παπούτσια με ψηλά τακούνια και επίπεδη σόλα όποτε είναι δυνατόν ή περιορίστε τα στο ελάχιστο, όπως σε ειδικές περιστάσεις.
• Δοκιμάστε να ρίξετε τα πόδια σας στο τέλος της ημέρας - εναλλάξ ζεστό και κρύο νερό, αλλάξτε τη δύναμη της πίεσης. Επιπλέον, κάντε αυτομασάζ για να βελτιώσετε τον μυϊκό τόνο. Ταυτόχρονα, οι «καυτές» διαδικασίες θα πρέπει να αποκλείονται ή να ελαχιστοποιούνται - αυτό ισχύει για τη λήψη ζεστών λουτρών, την επίσκεψη σε ένα μπάνιο, τη χρήση ζεστού κεριού για αποτρίχωση κ. λπ.
• Πάρτε τις κάλτσες συμπίεσης με έναν ειδικό. Δεν πρέπει να αγοράζετε τέτοια προϊόντα μόνοι σας, καθώς ο γιατρός είναι αυτός που επιλέγει τον κατάλληλο βαθμό συμπίεσης, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση του φλεβικού δικτύου αυτή τη στιγμή, και γράφει μια συνταγή για αυτά. Χρησιμοποιήστε τέτοια πλεκτά πιο συχνά σε συνδυασμό με άλλα προληπτικά μέτρα. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αγοράζετε ποιοτικά προϊόντα από αξιόπιστες ιατρικές μάρκες που έχουν το σωστό αποτέλεσμα.
• Πριν πάρετε οποιαδήποτε ορμονικά φάρμακα, ειδικά σε γυναίκες κατά τη διάρκεια περιόδων αναδιάρθρωσης του σώματος, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε επιπλέον έναν φλεβολόγο.

Εάν εμφανίσετε συμπτώματα της νόσου, είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσετε εξειδικευμένη βοήθεια. Εάν δεν θέλετε να υπομένετε συνεχώς πόνο και βάρος στα πόδια σας, «κρύβετε» τα πόδια σας, αρνείστε στον εαυτό σας όμορφα ρούχα, θέλετε να αντιμετωπίσετε τους κιρσούς και να διατηρήσετε την υγεία σας, αρκεί να επισκεφτείτε έναν γιατρό και να υποβληθείτε σε μια ολοκληρωμένη εξέταση.

Περιλαμβάνει συνεννόηση με αγγειοχειρουργό, οπτική εξέταση, αναμνησία, εξέταση της κατάστασης των φλεβών και των αρτηριών με τη χρήση σύγχρονης διαγνωστικής μεθόδου (διπλή σάρωση). Με βάση τα δεδομένα που λαμβάνονται, γίνεται διάγνωση και αναπτύσσεται ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό πρόγραμμα.

Το οπλοστάσιο των κλινικών περιλαμβάνει όλες τις προοδευτικές μεθόδους απαλλαγής από κιρσούς - από σκληροθεραπεία εξωτερικών ασθενών και διόρθωση με λέιζερ έως πολύπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις. Μετά τη διενέργεια οποιωνδήποτε διαδικασιών, οι αγγειοχειρουργοί δίνουν συστάσεις σε κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά, εάν ακολουθηθούν, εξασφαλίζεται ένα διαρκές αποτέλεσμα. Εάν δεν ακολουθήσετε τους προτεινόμενους κανόνες, η ασθένεια θα αρχίσει να εξελίσσεται ξανά.

Επομένως, εάν έχετε τα πρώτα ανησυχητικά συμπτώματα και συνεχή ενόχληση στα πόδια σας, καταπολεμάτε ανεπιτυχώς αυτήν την ασθένεια για περισσότερο από ένα χρόνο, τότε εγγραφείτε για διαβούλευση με έναν ειδικό. Στις κλινικές απασχολούνται έμπειροι γιατροί που θα επιλέξουν το κατάλληλο πρόγραμμα, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση.